Vandaag wederom redelijk op tijd op, om 07:45 werden we opgehaald om een hele dag te gaan raften. We schrokken wel enigszins toen we naar buiten gingen, het was wel droog, maar het was echt verschrikkelijk koud, een graad of 5. Snel maar wat extra laagjes aangetrokken. (Thermo-shirt, t-shirt, fleece, winddichte jas) Men had geadviseerd om gewoon een zwembroek aan trekken, dit had ik dan ook gedaan.. maar voor de zekerheid wel een extra broek meegenomen. Melissa had het advies al genegeerd. (Koukleum pur sang)
Dit was ons bootje:
We konden geen camera meenemen ivm het gevaar om in de rivier te belanden, dus we hebben helaas maar een paar fotootjes (met de telefoon en eentje die iemand anders gemaakt had) vandaag.
‘s Ochtends hadden we drie mensen uit ItaliΓ« en twee mensen uit Arizona aan boord, tezamen met een begeleider uit Salt Lake City. (wel een toffe gast, werkte hier in de zomer om zijn studie te bekostigen). Er stond veel wind en zodra je nat werd was het eigenlijk niet meer te harden in een zwembroek, maar ja… “We’re Dutch, we’re used to cold, it’s not that bad right now” π Natuurlijk niet toegeven dat ik het zelden zo koud had gehad π
Onze begeleider vertelde ons wat over de historie van Moab, gesticht in de jaren vijftig als winplaats van uranium, iets waar ik wel hartelijk om kon lachen, aangezien één van de afkortingen waar moab voor gebruikt wordt “Mother of All Bombs” is, de Amerikanen kenden dat niet maar moesten er wel hartelijk om lachen π We zijn ook nog even aan land gegaan om te zien waar wat gelukzoekers poogden goud te winnen, de methode was echter dermate arbeidsintensief dat het gewoon niet uit kon.
Deze mensen haakten rond de middag af (men had een halve dag geboekt). We kregen vervanging in de vorm van een groepje van 6 mensen uit Tennessee, voornamelijk vroeg-gepensioneerden. Ze hadden een overduidelijk zuidelijk accent, maar waren echt bijzonder vriendelijk. Echt leuke gesprekken met deze mensen gehad, na afloop waren we rijkelijk voorzien van tips mbt wat te bezoeken in de USA en visitekaartjes mochten we ooit langskomen π Ohja, de vervanging was een mooi moment om met behoud van ego toch even snel een lange broek aan te trekken π
Het was vrij lastig om tijdens de acties met een iPhone en een “Ik wil mijn telefoon niet kwijt, meedoen aan het roeien en voorkomen dat ik in het water kukel (zoals Melissa het zou uitdrukken)”-houding foto’s te nemen, maar gelukkig hadden ze iemand geregeld die vanaf de wal een paar foto’s ging schieten, met het volgende resultaat:
Tot op het bot verkleumd werden we weer bij onze camping afgeleverd, tijd om snel de hot tub in te duiken π
Morgen gaan we in de ochtend de Arches bekijken hier, dat zijn een aantal bijzonder mooie grote bogen uitgesleten in het gesteente, eigenlijk de must-see van het gebied. Daarna gaan we door richting Montrose, een tussenstop onderweg naar de Rocky Mountains. Nog geen idee wat we in dat gebied gaan doen, maar dat komt ook vast wel weer in orde π
Ohja, voor ik het vergeet: Onze begeleider gaf aan dat er meer dan 40cm sneeuw was gevallen in Salt Lake City, dus mocht dit er nog liggen over anderhalve week, dan gaan we zeker een poging wagen om een dagje te skieΓ«n π (Win-win, Melissa een paar warme dagen met zon, ik mijn favoriete tijdsbesteding bij iets lagere temperaturen)