Vandaag op tijd opgestaan (6am) om een mooie volle dag San Francisco te bekijken, nou dat is gelukt 🙂 Reeds om 6 uur scheen het zonnetje en konden we in een shirtje naar buiten.

Eerst met de cable car naar Fisherman’s Wharf, daar een heerlijk ontbijt gehad (Het was even zoeken naar iets onder de 5000Kcal… ongelovelijk wat die Amerikanen eten in de ochtend)

Vervolgens de tickets opgehaald voor Alcatraz en de *ahum* totaal niet toeristische hop-on-hop-off busdienst.

Aangezien we anderhalf uur voor de eerste tour al aan de boulevard waren maar even rondgelopen, Melissa’s wansmaak voor auto’s werd uitermate goed gevoed: (Ja, Melissa is op schaal 1:1 afgebeeld 🙂 )

Bij de Golden Gate bridge aangekomen waren we de enigen die niet lui genoeg waren om met de bus over de brug te gaan, we zijn de 1,6 mijl gewoon gelopen en dat is het aanbevelen waard, mooi uitzicht en genoeg mooie plekken voor foto’s.

Oh, wel even opletten: Gelieve geen raketten van de brug te gooien 😀 (dit is een lichte overtreding)

Na een uurtje extra wachten door de verschrikkelijk betrouwbare bustijden (deze was een kwartier te vroeg) konden we vanaf de andere kant weer terug naar SF.

Vanaf de bus waanden we ons even in Rome…. of was het toch gewoon het Museum of Fine Arts.

Na afloop van de bustour zijn we rustig richting de boot naar Alcatraz gelopen. Een eiland met twee gezichten…

De ene is de maximum security gevangenis waar je niet al te graag verblijft:

De tweede was een prachtig natuurgebied, met mooie tuinen en enorme hoeveelheden vogels. (Alcatraz is vernoemd naar Los Alcatraces, meeuwen dus..)

Het is inmiddels half acht ‘s avonds, we zitten nog steeds vol van het ontbijt 🙂 Toch maar even snel een burgertje pakken om de hoek, op advies van een vriendelijke man uit Florida die ons veel bruikbare tips heeft gegeven.

Af en toe kom je overigens aparte situaties tegen, vandaag slechts 3 🙂

In de spits worden sommige stoplichten handmatig bediend door Traffic Agents, toen ik hem vroeg wat hij in vredesnaam aan het doen was begon hij een heel gepassioneerd verhaal over hoe hij zorgde dat de bussen toch door de spits konden komen 🙂

De lokale greenpeace had een vrouw in alleen een slipje en wat pleisters over de tepels afgevaardigd om het broeikaseffect uit te beelden, iets dat ze naar volle tevredenheid van het publiek deed, 1 minuut later stonden er al wat agenten bij die wellicht een andere opinie hadden 😀

Louitje Vuilton, blijkbaar een erg dure tassenmaker (Duizenden dollars voor een stukje leer met een hengsel), moet door de crisis ook bezuinigen op hun transportdienst: